Μονάχος γυρίζοντας στα σοκάκια του κόσμου
σε γύρευα, σ’ έψαχνα, το χέρι σου δώσ’ μου.

Τώρα όταν σ’ αντικρίζω
νιώθω πως το παρελθόν έχει σβηστεί,
τώρα ξέρω που βαδίζω,
τώρα είμαι άλλος άνθρωπος γιατί:

Μαζί σου βρήκα το δρόμο μου
τη γη σηκώνω στον ώμο μου
και σ’ ένα κόσμο απάνθρωπο
μαζί σου βρήκα τον άνθρωπο.

Την ώρα που ακούμπησα στον δικό σου τον ώμο
τα μάτια μου άνοιξα και βρήκα το δρόμο.

Τώρα ζω και ανασαίνω
στο φιλί σου, στη ματιά σου τη ζεστή,
τώρα ξέρω που πηγαίνω,
τώρα είμαι άλλος άνθρωπος γιατί:

Μαζί σου βρήκα το δρόμο μου
τη γη σηκώνω στον ώμο μου
και σ’ ένα κόσμο απάνθρωπο
μαζί σου βρήκα τον άνθρωπο.