Σε απάτητα μέρη ταξίδι κοντά σου θα `ρθω,
σαν παιδί απ’ το χέρι, παραμύθι κυλάει στο νερό.

Στ’ ανοιγμένο σου δίχτυ ποιος αγέρας με ρίχνει,
με καρφώνει κι εγώ σπαρταρώ,
στ’ ουρανού σου το χρώμα που απλώνει στο χώμα
σαν λουλούδι, με κόβεις, μικρό.

Σε απάτητα μέρη που δεν πρόλαβα μόνη να δω,
μια γουλιά καλοκαίρι φύλαξέ μου και φέρε να πιω.

Στ’ ανοιγμένο σου δίχτυ ποιος αγέρας με ρίχνει,
με καρφώνει κι εγώ σπαρταρώ,
στ’ ουρανού σου το χρώμα που απλώνει στο χώμα
σαν λουλούδι, με κόβεις, μικρό.