Ένας γέρος καπετάνιος
κατεβαίνει στο γιαλό
κι όσα έχει περασμένα
του ρχονται μες το μυαλό.

Κι ένα δάκρυ του κυλάει
που θυμάται τα παλιά
με τη θάλασσα μιλάει
μοναχός και τραγουδά.

Με φουρτούνες και μπουνάτσες
γύρισε όλη τη γη
σε αλαργινά λιμάνια
δύσης και ανατολής.

Θαλασσοδαρμένη βάρκα
δίχως ξάρτια και κουπιά
έμεινε σ’ ένα λιμάνι
και δεν ταξιδεύει πια.