Περπατάμε μαζί,
σου κρατάω το χέρι
μα το δρόμο κοιτάζεις
που στενεύει και διστάζεις

Μιας οθόνης η λάμψη
το σκοτάδι φωτίζει
δυο λεπτά διαφημίσεις
λίγο πριν μ’ αφήσεις

Είναι κρίμα μια αγάπη
να σκορπίζει σαν στάχτη
στις γωνίες του δρόμου
στον αέρα του χρόνου
το βλέπω και έχω τρομάξει
ο χρόνος πια μας έχει αλλάξει

Και εσύ προσπερνάς
και μου λες πως δεν
υπάρχει πια λύση για το
πρόβλημα που μου `χει κολλήσει
στον αέρα σκορπάς
ό, τι έχω για σένα κρατήσει

Το παράθυρο κλείνω
στέκομαι πίσω
το όνειρο μας που σβήνει
προσπαθώ να συγκρατήσω

Το παράθρο ανοίγω
να με δει λίγο φως
να μπορέσω να αντέξω
ότι είσαι πια αλλιώς

Είναι κρίμα μια αγάπη
να σκορπίζει σαν στάχτη
στις γωνίες του δρόμου
στον αέρα του χρόνου
το βλέπω και έχω τρομάξει
ο χρόνος πια μας έχει αλλάξει

Και εσύ προσπερνάς
και μου λες πως δεν
υπάρχει πια λύση για το
πρόβλημα που μου `χει κολλήσει
στον αέρα σκορπάς
ό, τι έχω για σένα κρατήσει
στον αέρα σκορπάς
ό, τι έχω για σένα κρατήσει