Όπως γυρίζει η ζωή
σε κόκκινο και μαύρο
ήρθες κι εσύ ένα πρωί
κι είπα κοντά σου ήλιο θά ’βρω.

Ήρθες στο σπίτι το παλιό
με τ’ άστρο το σβησμένο.
Να δεις αντέχω σιωπηλό
το τραπεζάκι διπλωμένο.

Φύγε και μη σε νοιάζει πια,
άλλος γι’ αλλού με πάει.

Από ντουφέκι ντουφεκιά
σαν φύγει δε γυρνάει.
Από ντουφέκι ντουφεκιά
σαν φύγει πίσω δε γυρνάει.

Όπως γυρίζει η ζωή
σε γέλιο και σε δάκρυ
ήρθες κι εσύ ένα πρωί
κι είπα κοντά σου θά ’βρω αγάπη.

Με τσακισμένα τα φτερά
εδώ που ’χεις γκρεμίσει
σ’ έστειλαν τ’ άστρα άλλη μια
κι άλλα συντρίμμια να μ’ αφήσεις.

Φύγε και μη σε νοιάζει πια,
άλλος γι’ αλλού με πάει.

Από ντουφέκι ντουφεκιά
σαν φύγει δε γυρνάει.
Από ντουφέκι ντουφεκιά
σαν φύγει πίσω δε γυρνάει.