Πιες κρασί
κι ας’ τη λογική
κουβάρι μπερδεμένο
να έρθει
να το λύσει
όποιος τον πόλεμο κερδίσει.

Παραμύθι κοκκινέλι
πιο γλυκό κι από το μέλι
σβήσε της καρδιάς τον πόνο
λύσε της ψυχής τον κόμπο.

Πιες κρασί
κι ασ’ τη στεναχώρια
χώρια, να κοιμάται χώρια
Κι αν τύχει
και ξυπνήσει
με κρασί να τη μεθύσεις.

Άνοιξε κι άλλο βαρέλι
κι ό,τι είναι να `ρθει ας έρθει
κι αν μας έρθει το πρωί
κλείνουμε το μαγαζί.