Ξημερώματα σε ψάχνω σαν παραίσθηση τρελή
και χαϊδεύω τη μεριά σου όλη η ζωή μου είσαι εσύ

Σε θέλω απόψε του θανάτου
αγάπη μου έλα κι όπου βγει
αυτό το βράδυ του Σαββάτου
η καρδιά θα εκραγεί
Σε θέλω απόψε του θανάτου
κι η νύχτα νύχτα με κερνάει
απλώνει ο πόνος τα φτερά του
κι η απουσία σου πονάει

Στα σεντόνια υπάρχει ακόμα η δική σου μυρωδιά
στο καθρέφτη η μορφή σου μου γελάει όπως παλιά