Μ’ ένα σου σπίρτο σημαδεύεις τη σιωπή
μ’ ένα τσιγάρο αγαπάς την ερημιά σου
Μάτια που καίνε δύσκολη αναπνοή
φοράς την πόλη κεντημένη στην καρδιά σου

Τι νάν αυτό που κυνηγάς πως θα το βρεις
σε μία έρημο από ηλεκτρικά αστέρια
Τις πρόσκαιρες τροχιές τους συναντάς
ένα κερί που αργοσβήνει νιώθεις να σου καίει τα χέρια

Από νυχτερινές ειδήσεις κυκλωμένος
καθώς μουσκεύουν το μυαλό σου οι διαφημίσεις
Κάποιος βαθιά σου από αόρατη φωτιά πλασμένος
σε σημαδεύει πριν την όψη του γνωρίσεις