Η αγάπη μου με σπάει, με τρυπάει
με πονάει και στο πουθενά με πάει
ο έρωτάς σου μου μιλάει, μου γελάει
με ρωτάει, μα μονάχος του απαντάει.

Φεύγω γιατί δεν μπορώ άλλο πια να πονώ
κι όλο λάθη να μετρώ,
γιατί άλλο πια δεν πάει η αγάπη σου πονάει
και ανάποδα μετράει.

Σκότωσε με τώρα να χαρείς
σκότωσε με τώρα αφού μπορείς
γιατί δεν αντέχω
δεν αντέχω άλλο να μη σ’ έχω.

Είναι ο έρωτας που φταίει, που με καίει
που μου λέει, όλο ψέματα μου λέει
μ’ αγοράζει, με πουλάει, σαν το ξένο με πετάει
και ειρωνικά γελάει.