Στο πέρασμα του χρόνου
στην έκταση του πόνου
συνήθισα να ζω με αναμνήσεις
εσύ να μην υπάρχεις
και ούτε τύψεις θα’χεις
που πάλι την καρδιά μου θα ραγίσεις

Φτηνή δικαιολογία η ίδια ιστορία
βαρέθηκα τις ψεύτικες αγάπες
εγώ να ζω για σένα να πνίγομαι στο ψέμα
κι εσύ να μου χαρίζεις αυταπάτες αγάπη μου

Αχ και να’σουνα αγάπη μου εδώ
μεσ’την αγκαλιά σου πάλι να χαθώ
μοναξιά μου σε μισώ ας ερχόσουν να σε δω
χώρια σου εγώ δε ζω αγάπη μου

Στα όνειρα που έχω τη νύχτα δεν αντέχω
γιατί όλο σε παίρνει μακριά μου
αν ήσουνα μαζί μου αν ήσουνα δική μου
θα άλλαζες για πάντα τη ζωή μου αγάπη μου