Δεν είσαι εσύ, δεν είσαι αυτός,
αυτός που με τα δυο του χέρια
με ανέβαζε στ’ αστέρια να βρεθώ,
δεν είσαι αυτός, τώρα μου κρύβεις τα χαρτιά σου
δε μ’ ανοίγεις την καρδιά σου για να μπω,
δεν είσαι αυτός, τ’ άλλο κομμάτι από μένα
τώρα είσαι σαν το ψέμα που μισώ,
πώς θες λοιπόν να σ’ αγαπώ.

Δεν είσαι εσύ, δεν είσαι αυτός,
αυτός που μου `ταζε παλάτια,
που με κοίταζε στα μάτια
τί να πω, δεν είσαι αυτός,
αυτός που όταν με φιλούσε
τη ζωή μου την περνούσε στο λεπτό,
δεν είσαι αυτός, τ’ άλλο κομμάτι απο μένα
τώρα είσαι σαν το ψέμα που μισώ,
πώς θες λοιπόν να σ’ αγαπώ.

Χάλασες, δεν το πιστεύω
και την καρδιά μου που σε λάτρευε μπερδεύω,
χάλασες, άλλαξες τόσο πολύ,
χάλασες, γι’ αυτό και φεύγω,
κοντά σου νιώθω ότι τώρα κινδυνεύω,
χάλασες, άλλαξες τόσο πολύ,
χάλασες, άλλαξες τόσο πολύ.

Δεν είσαι εσύ, δεν είσαι αυτός,
αυτός που μ’ έκαιγε τα βράδια
τώρα πίκρες και σημάδια σου μετρώ,
δεν είσαι αυτός, τώρα κρατάς τις αποστάσεις
δεν σε νοιάζει κι αν με χάσεις
τί να πω, δεν είσαι αυτός, τ’ άλλο κομμάτι από μένα
τώρα είσαι σαν το ψέμα που μισώ,
πώς θες λοιπόν να σ’ αγαπώ.

Δεν είσαι εσύ, δεν είσαι αυτός,
αυτός που μου `ταζε παλάτια,
που με κοίταζε στα μάτια
τί να πω, δεν είσαι αυτός,
αυτός που όταν με φιλούσε
τη ζωή μου την περνούσε στο λεπτό,
δεν είσαι αυτός, τ’ άλλο κομμάτι από μένα
τώρα είσαι σαν το ψέμα που μισώ,
πώς θες λοιπόν να σ’ αγαπώ.

Χάλασες, δεν το πιστεύω
και την καρδιά μου που σε λάτρευε μπερδεύω,
χάλασες, άλλαξες τόσο πολύ,
χάλασες, γι’ αυτό και φεύγω,
κοντά σου νιώθω ότι τώρα κινδυνεύω,
χάλασες, άλλαξες τόσο πολύ,
χάλασες, άλλαξες τόσο πολύ.