Φωνή και κλάμα άκουσα
στης Μεσσαριάς τον κάμπο.

Γιε μου, μη σ’ ήβρε ο Χάροντας
και μαχαιρόσφαξέ σε;
Αν σ’ ήβρε μες στην εκκλησιά
να μη τη λειτουργήσουν,
κι αν σ’ ήβρε μες στις γειτονιές
να μην τες χαιρετήσω,
κι αν σ’ ήβρε στο περιβόλι μας
νερό να μην του δώσω.

Μάνα, λειτούργα τσ’ εκκλησιές
χαιρέτα τους γειτόνους
για μένα μ’ ήβρε ο Χάροντας
σ’ τσ’ αγάπης μου την πόρτα.