Χρόνια στα βαπόρια μ’ ένα τσούρμο αγόρια
αλωνίζουμ’ όλο το ντουνιά.
Μα μένα η καρδιά μου αλλιώτικα χτυπά,
όταν συμβεί και ξεμπαρκάρω
μια βραδιά στον Πειραιά.

Μες στα ξένα πόρτα αγκαζέ και βόλτα,
κάθε βράδυ μ’ άλλη αγκαλιά.
Κινέζες και Σπανιόλες μού δώσαν την καρδιά,
παντού με αγαπήσαν’ όλες,
δεν αγάπησα καμιά.

Χρόνια στα βαπόρια μ’ ένα τσούρμο αγόρια,
πότε Κίνα, πότε Μπαρμπαριά.
Μα ’γώ όμως δε σ’ αλλάζω με όλο το ντουνιά,
γι’ αυτό και πάντοτε φωνάζω
"γεια χαρά σου, Πειραιά".