Δασκαλοπούλα λυγερή που το ‘βρες το μελάνι
και ‘βα βαι και ‘βαψες τα φρυδάκια σου
και ‘βαψες τα φρυδάκια σου και τα ‘κανες γαιτάνι,
και ‘βαψες τα φρυδάκια σου και τα ‘κανες γαιτάνι.

Για να περάσει ο Πασάς, να ‘δει ομορφιά και χάρη
και με βαι και μέσα στο σαράι του
και μέσα στο σαράι του γυναίκα να σε πάρει,
και μέσα στο σαράι του γυναίκα να σε πάρει.

Δεν τον εθέλω τον Πασά, ούτε και τον Βεζύρη,
μον’ θε βαι μον’ θέλω εκείνον π’αγαπώ,
μον’ θέλω εκείνον π’αγαπώ, να με φιλάει στα χείλη,
μον’ θέλω εκείνον π’αγαπώ, να με φιλάει στα χείλη.