Σπίθα σπίθα ανάβεις το φιτίλι,
το φιτίλι της καρδιάς,
φλόγα φλόγα να δω που θα με στείλει
ο μεγάλος μου σεβντάς.

Μ’ εσένανε που διάλεξα
μ’ εσένανε που πάω,
φοβάμαι, το κεφάλι μου
μια μέρα θα το φάω.

Ένα ένα τα λάθη σου ξεχνάω,
γρήγορα τα προσπερνώ,
βήμα βήμα το δρόμο σου τραβάω’
σαν σκιά σ’ ακολουθώ.

Μ’ εσένανε που διάλεξα
μ’ εσένανε που πάω,
φοβάμαι, το κεφάλι μου
μια μέρα θα το φάω.