Πολίτισσα, Πολίτισσα, γλυκιά Ανατολίτισσα
σουλτάνα κι αν σε θέλανε, απόμεινες Ρωμιά.
Τουρκάλα δε σε κάνανε, γιασμάκι δε σου βάλανε
κι είσαι λευκή σαν μάρμαρο απ’ την Αγιά Σοφιά.

Από της Πόλης τον μπαξέ
θα κόψω ένα μενεξέ
και θα σ’ το φέρω ένα πρωί
για να σου πάρω ένα φιλί.

Πολίτισσα, Πολίτισσα, Ρωμιά, κοσμοπολίτισσα
και της καρδιάς μου ρήγισσα, μου άναψες φωτιές.
Ο Βόσπορος τα μάτια σου, φουρτούνες τα γινάτια σου,
μπροστά στα σκαλοπάτια σου περνάω τις βραδιές.