Την λένε Αλίκη κι έχει μια λύπη
που στον καθρέφτη της βλέπει συχνά,
βλέπει μιαν άλλη γυναίκα μόνη
σε ξένη πόλη ξανά να γυρνά.

Βρέχει στην πόλη αυτή,
βρέχει παλιά βροχή,
βρέχει και στην ψυχή, βρέχει...

Την λένε Αλίκη κι έχει μια λύπη
και στον καθρέφτη τις νύχτες συχνά
ένα κορίτσι μονάχο κλαίει
μα δεν της λέει αυτό που πονά.

Βρέχει στην πόλη αυτή,
βρέχει παλιά βροχή,
βρέχει και στην ψυχή, βρέχει...