Είπες πως θα `ρθεις στις εννιά
κι έχεις αργήσει μία ώρα,
είπες πως θα `ρθεις να λυθούν οι διαφορές,
μα όταν σου φύγει ο θυμός
κι όταν περάσει η πρώτη μπόρα,
πάλι ασυνάρτητες κουβέντες θα μου λες.

Θ’ ανάψει πάλι ο καυγάς
και θα χαλάμε την καρδιά μας,
κι έτσι θα χάνεται ο πιο καλός καιρός,
κρίμα, γιατί εγώ σε θέλω σαν τρελός.

Μοιάζουμε πολύ και να χωρίσουμε αυτό δεν ωφελεί,
θα μετανιώσουμε κι οι δύο σαν τρελοί,
κι έτσι το τέλος μας θα πάρει αναβολή,
μοιάζουμε πολύ και να χωρίσουμε αυτό δεν ωφελεί,
θα αγαπιόμαστε μεσ’ στην υπερβολή,
κι έτσι το τέλος μας θα πάρει αναβολή,
πώς μοιάζουμε πολύ.

Είπες πως θα `ρθεις στις εννιά
κι έχεις αργήσει παραπάνω,
ίσως το κάνεις, κάπως, να μ’ εκδικηθείς,
είναι η πρώτη μου φορά
που αναρωτιέμαι τι να κάνω,
αν με αφήσεις κι από δίπλα μου χαθείς.

Μοιάζουμε πολύ και να χωρίσουμε αυτό δεν ωφελεί,
θα μετανιώσουμε κι οι δύο σαν τρελοί,
κι έτσι το τέλος μας θα πάρει αναβολή,
μοιάζουμε πολύ και να χωρίσουμε αυτό δεν ωφελεί,
θα αγαπιόμαστε μεσ’ στην υπερβολή,
κι έτσι το τέλος μας θα πάρει αναβολή,
πώς μοιάζουμε πολύ.