Ήρθ’ η νύχτα νωρίς, μεσημέρι στις τρεις
και η θάλασσα μπήκε στα σπίτια,
και εγώ συνεπής σαν φωτάκι γιορτής,
ήμουν δίπλα σου όλη τη νύχτα.

Και μου είπες τα πάντα θα κάψεις
και σου είπα "αν θες να πετάξεις"
και μου είπες "φτερά δε φοράμε¨"
και σου είπα "κρατήσου και πάμε".

Ήρθ’ η νύχτα νωρίς, και στους δρόμους εμείς
δύο φύλλα, βροχή να μας πάρει
κι όταν ζήτησες φως είχα βγει σαν τρελός
δανεικό να σου φέρω φεγγάρι.

Και σου μάθαινα πως να ξεχάσεις,
πως να ξέρεις να παίζεις κι ας χάσεις
και μου έδειχνες πόσα χωράει,
μια καρδιά που μπορεί κι αγαπάει.