Με το όπλο μου κοιμάμαι
και χαράματα ξυπνώ.
Δε θα πεις πως σε θυμαμαι
και για σένα ότι πονώ.

Αχ και να ξερες καημένη
να νυστάζεις τι σημαίνει.
Θα με πότιζες λιγάκι
άσπρο γάλα και νεράκι.

Με τη μάχη μεθυσμένος
με τον ύπνο μαγεμένος.
Μέσα στ’ άρματα ζωσμένος
δεν μπορώ να σ’ αρνηθώ.

Όποια χάρη κι αν ζητήσω
με τον Καίσαρα κι αν ζήσω.
Μια τρομπέτα θα σαλπίσω
και μετά θα κοιμηθώ.