Τον παλιό εκείνο τον καλό καιρό
μου `κανες μαθήματα πολιτικής θαρρώ
μέσα στ’ αμφιθέατρα και στις διαδηλώσεις
σ’ έβλεπα σαν ήλιο, μου τρέμαν οι κλειδώσεις.

Κλείστηκα μαζί σου στο Πολυτεχνείο
στο σταθμό εσύ κι εγώ στο Πρυτανείο
σ’ ερωτεύθηκα μαζί μ’ άλλους χιλιάδες
χάζευα τα μάτια σου, δεν είδα τους φονιάδες.

Πέρασε ο χρόνος, άλλαξε ο κόσμος,
τρέξαν γεγονότα, πέσαν καθεστώτα,
τρέξαν γεγονότα, πέσαν καθεστώτα.

Αχ Μαρία με πιάνει απελπισία,
αχ Μαρία πούν’ τα Πολυτεχνεία,
αχ Μαρία με πιάνει απελπισία,
αχ Μαρία παν’ τα Πολυτεχνεία.

Ύστερα νερό πολύ κύλισε στ’ αυλάκι
έγινες βεντέτα εσύ, πέταξες πουλάκι,
έμειναν χιλιάδες οι ερωτευμένοι,
εραστές και κόμματα, όλοι απατημένοι.

Διάλεξες μια θέση στο "Επικρατείας",
μπήκες στο παλάτι της μεγάλης εξουσίας,
δε με νοιάζει που άλλαξες πίστη και θρησκεία
μόνο σκέφτομαο την τύχη σου Μαρία.

Αχ Μαρία με πιάνει απελπισία,
αχ Μαρία πούν’ τα Πολυτεχνεία,
αχ Μαρία με πιάνει απελπισία,
αχ Μαρία παν’ τα Πολυτεχνεία.