Τόσες χαρές, τόσοι καημοί,
τόσα λιμάνια και σταθμοί
κι εγώ δεν βρίσκω μια στιγμή να ησυχάσω,
είναι κι η ζωή μου που δε δίνει αφορμή
αλλιώς να δω και όλα να τ’ αλλάξω.

Πάμε να φύγουμε και μην κοιτάξεις πίσω,
μη πάρεις τίποτα και τίποτα μη λες,
πάμε να φύγουμε και μην κοιτάξεις πίσω,
όλα για σήμερα και τίποτα για χτες.

Τη μια ζωή σημαντική,
την άλλη απλώς κουραστική
κι άλλοτε πάλι βιαστική να μη τη φτάσω,
όμως για ένα χάδι και μια σκέτη Κυριακή
θα πω συγγνώμη και θα προσπεράσω.

Πάμε να φύγουμε και μην κοιτάξεις πίσω,
μη πάρεις τίποτα και τίποτα μη λες,
πάμε να φύγουμε και μην κοιτάξεις πίσω,
όλα για σήμερα και τίποτα για χτες.