Όλα τα φώτα αναμμένα,
όλα τα ρούχα σου εδώ,
κι ένα χαρτί φιλιά σβησμένα
γράφει, δε θα σε ξαναδώ.

Σε μια κόλλα μ’ έβαλες χαρτί
και δεν κατάλαβα γιατί,
όπως ήρθες φεύγεις δηλαδή
και άντε πάλι όλα απ’ την αρχή.

Όλα μου φαίνονται σαν πρώτα,
όλα στη θέση τους σωστά,
μα το χαρτί μπροστά στην πόρτα
μαύρο μελάνι κι άντε γεια.

Σε μια κόλλα μ’ έβαλες χαρτί
και δεν κατάλαβα γιατί
όπως ήρθες φεύγεις δηλαδή
και άντε πάλι όλα απ’ την αρχή.

Και άντε πάλι όλα απ’ την αρχή.