Όταν στο πέτο δε θα βάζεις πια λουλούδι,
όταν σωπάσει απ’ τα χείλη το τραγούδι,
όταν οι πίκρες την ψυχή σου θα λυγάνε
κι οι νέες όλες βιαστικά θα προσπερνάνε:

Τότε θυμήσου κάποια Μαρία
που σου ’κοβε λουλούδια,
που σου ’γραφε τραγούδια.
Τότε θυμήσου κάποια Μαρία
που δεν αγάπησες ποτέ.

Όταν τα φώτα απ’ τις γιορτές θα χαμηλώσουν,
όταν το γέλιο κι οι χαρές σου θα τελειώσουν,
όταν θα γίνει μια νυχτιά όλη η ζωή σου,
η μοναξιά κι η ερημιά όταν σε ζωσουν:

Τότε θυμήσου κάποια Μαρία
που σου ’κοβε λουλούδια,
που σου ’γραφε τραγούδια.
Τότε θυμήσου κάποια Μαρία
που δεν αγάπησες ποτέ.