Κάποιοι κλέφτες που λες
σε κάποια μας φάση
μας παίρνουν κάτι απ`το χθες
στο τώρα μπροστά.
Έρχονται σαν σκιές
με τη δουλειά τους μεθάνε
κι όταν φεύγουν και πάνε
είναι πλέον αργά.

Κι εσύ που δεν είσαι έτσι
πώς μ`έχεις γελάσει
πώς μ`έχεις ληστέψει
με μάτια ανοιχτά
σε κοιτούσα γυμνή
και είχα πιστέψει
πως πίσω απ`τα στήθη σου αυτά
χτυπούσε η καρδιά.

Δε θα πω ότι φταις
να σε διαβάσω ζητούσα
σε θεωρίες και λόγια
από βιβλία παλιά.
Σ`έπλαθα ιδανική
κι ούτε που σε ρωτούσα
για να`χω το άλλοθι τώρα
που προδομένου ξανά.

Κι εσύ που δεν είσαι έτσι
πώς μ`έχεις γελάσει
πώς μ`έχεις ληστέψει
με μάτια ανοιχτά
σε κοιτούσα γυμνή
και είχα πιστέψει
πως δε θα τη χάσω ξανά
τη φτωχή μου καρδιά.