Οι πομποί κι οι δέκτες είναι όλοι ψεύτες
είναι όλοι ψεύτες στον πλανήτη γη
Για να βρεις ουσία, θέλει φαντασία
κι η αθανασία άπιαστο πουλί

Γράφει και ξεγράφει η καρδιά να μάθει
κι όλο κάνει λάθη μέσα στη ζωή

Αχ, ψεύτη ντουνιά, όποιος ξεχνά γλιτώνει...

Μάτια λυπημένα, παραπονεμένα
παραπονεμένα απ’ το χωρισμό
Για έναν Οδυσσέα που μιλούσε ωραία
που μιλούσε ωραία, βρειτε γυρισμό