Δεν μπορεί να έχω πέσει έξω
Πρέπει να ` σαι εσύ η διαδρομή
Που εδώ θα πρέπει να διαλέξω
Για να βγω και πάλι στη ζωή
Κάτι μέσα στη καρδιά αλλάζει
Το γρανάζι του ενθουσιασμού
Που καιρό το νιώθω να σκουριάζει
Είναι τώρα σε τροχιά σεισμού

Πόσα χρόνια είχα σπαταλήσει
Κάτι σαν εσένα για να βρω
Ήρθε η ώρα τώρα να γεμίσει
Ένα αγεφύρωτο κενό
Είσαι εδώ, σε κρατώ
Τα φώτα της καρδιάς μου ανοίγω
Δε θα πω σ’ αγαπώ
Μα κάθε μέρα θα στο δίνω

Πριν χάσω στης μοναξιάς το κύμα
Στο νησί σου βγήκαν ναυαγός
Κι απ’το πρώτο της ακτής σου βήμα
Νιώθω πάλι τόσο ζωντανός
Χρόνια τώρα ουρανούς κοιτάζω
Ένα αστέρι ψάχνω για να βρω
Μα τη νύχτα όταν σ’ αγκαλιάζω
Την ευχή που ήθελα κρατώ