Στη ζωνη του πυρός
διασχίζω τον κόσμο
Κατοικούμαι από άνεμο
Δεν αντέχω άλλο τα ρούχα μου
Βαρέθηκα την εποχή
που αλλάζει δέρμα
το φίδι του χρόνου
Ένα παιδί παίζει
με τα ζάρια
Αφήνω ανοιχτές
τις πόρτες γύρω μου
Κάθε πρωί ο Ήλιος σηκώνει
επανάσταση

Στη ζωνη του πυρός
διασχίζω τον κόσμο
Φλέγομαι, στη ζωνη του πυρός

Φλέγομαι
δίχως να καίγομαι
Στο αρχαίο θέατρο
καταμεσήμερο
Συντροφιά με τις σαύρες
Η άνοιξη επιστρέφει
μ’ όλες τις παπαρούνες
Έχεις φυτρώσει στην πέτρα
Πέταξέ την
αυτό το καλοκαίρι
Μια απλή λέξη που θα
μπορούσε
ν’ ανατινάξει τον κόσμο

Στη ζωνη του πυρός
διασχίζω τον κόσμο
Φλέγομαι, στη ζωνη του πυρός

Τόσα χρόνια έλειπα
και τίποτα δικό μου
δεν έφερα

Μόνος ταξιδεύω καιόμενος
Όμως υπάρχω
Να βοηθάω στις σπηλιές
μικρές φώκιες που κοιλοπονούν
μονάχες στα βράχια
Πάνω σε λόφους και πεδιάδες
που γέρνουν
απ’ το βάρος των νεκρών
Ποιος να’ ναι ο άγγελος
ο σκοτεινός
Ο έρωτας ο σκοτεινός
που θα με συναντήσει

Στη ζωνη του πυρός
διασχίζω τον κόσμο
Φλέγομαι, στη ζωνη του πυρός

Τόσα χρόνια έλειπα
και τίποτα δικό μου
δεν έφερα