Όλα είναι τόσο ωραία
που φοβάμαι μην αλλάξουν.
Χαμηλώστε τις κεραίες
τα πουλιά για να πετάξουν.

Όλα είναι τόσο ωραία
κι όλα έχουν τόση τάξη.
Μια στολή και μια σημαία
φτιάχνουμε από μετάξι.

Έλα να σου πω να μάθεις,
μην τ’ ακούσει όμως κανείς,
έχει για καρδιά ο κόσμος
την καρδιά μιας μηχανής.

Στο παράθυρο μια γλάστρα
με λουλούδια μαραμένα.
Δε με ξέρεις, δε σε ξέρω
κι όλα είναι περασμένα.

Κάποιος δίπλα μου δακρύζει
και στα μάτια με κοιτάζει.
Είμαι άνθρωπος μονάχος
και φοβάμαι σαν βραδιάζει.

Έλα να σου πω να μάθεις,
μην τ’ ακούσει όμως κανείς,
έχει για καρδιά ο κόσμος
την καρδιά μιας μηχανής.