Νυχτώνει, δόξα τω Θεώ, θα πέσω να ξεκουραστώ,
ήταν η μέρα μου πικρή η η αλλά την ήπια σαν φιλί
και με του Θεού τη χάρη βγήκα πάλι παλληκάρι.

Απ’ το πρωί στον Πειραιά τσακίζουμαι για τον παρά,
κάποιος με παίρνει για κουτό ο ο, πάει να μου φάει το μερτικό,
μα τον πήρα ευθύς χαμπάρι, βγαίνω πάλι παλληκάρι.

Έχει η βδομάδα εφτά καρφιά που με σταυρώνουνε βαθιά
πολύ ακριβή είν’ η χαρά α α για μένανε τον φουκαρά,
μα με του Θεού τη χάρη ψηλά κρατάω το κεφάλι,
μα με του Θεού τη χάρη ψηλά κρατάω το κεφάλι.

Νυχτώνει, δόξα τω Θεώ, σαν αητός θα κοιμηθώ,
θα δω στον ύπνο μου πουλιά, θα δω κι εσένα κοπελιά,
και με του Θεού τη χάρη οι δυο θα γίνουμε ζευγάρι,
και με του Θεού τη χάρη οι δυο θα γίνουμε ζευγάρι,