Κι αν οι μέρες αλλάξουν
με παράπονα τόσα
κι αν τα χρόνια περάσουν
που βαθιά μας πληγώσαν
κι αν ο γκρίζος ο δρόμος
μεσ’ στο φως θα μας φέρει...

Ποιος ξέρει
αν θα σβήσουν
του πόνου τα σημάδια
απ’ το πρόσωπό μας
από την καρδιά μας
απ’ τα όνειρά μας
από την ψυχή μας.

Κι αν τα χρόνια μας φεύγουν
και τα όνειρα σβήνουν
κι αν τα χέρια μας τώρα
με δάκρυα γεμίζουν
πάλι υπάρχουν ελπίδες
υπάρχει εν’ αστέρι
στην καρδιά του χειμώνα
ζεστασιά να μας φέρει.