Τι να `γινε, τι να `γινε
και σώπασε τ’ αηδόνι,
πώς έμεινε χωρίς φωλιά
στη γη το χελιδόνι.

Ξέχασ’ ο κόσμος ν’ αγαπά
κι έμαθε να σκοτώνει,
τι να `γινε, τι να `γινε
και σώπασε τ’ αηδόνι.

Τι να `γινε, τι να `γινε,
ποιος πήρε το μαχαίρι,
και το φεγγάρι πλήγωσε
και κλαίει, κλαίει το περιστέρι.

Ξέχασ’ ο κόσμος ν’ αγαπά
κι έμαθε να σκοτώνει,
τι να `γινε, τι να `γινε
και σώπασε τ’ αηδόνι.

Ποιος είσαι εσύ, ποιος είμαι εγώ,
ποιος είναι ο διπλανός μας,
τόσοι Θεοί τι γίνανε, πού χάθηκε,
πού χάθηκε ο δικός μας.

Ξέχασ’ ο κόσμος ν’ αγαπά
κι έμαθε να σκοτώνει,
τι να `γινε, τι να `γινε
και σώπασε τ’ αηδόνι,
τ’ αηδόνι.