Μου λείπεις πάλι απόψε μονάχος θα κοιμηθώ
Της ώρας ο χρόνος τελειώνει μα πάλι αντέχω και ζω
Θυμάμαι τα λόγια που μου’πες και με κρατούσες σφιχτά
τα χείλη σου ακουμπούσα μα με προδώσαν ξανά

Μη φεύγεις ξανά μακριά μου τα όνειρά μου μη καις
τα λάθη είναι δικά μου σε τίποτα δε μου φταις

Μου λείπεις πάλι απόψε και είναι το σπίτι αδειανό
με χίλιες λέξεις σου γράφω για να σου πω σ’ αγαπώ
θυμάμαι τα λόγια που είπα πως θα’μαστε πάντα μαζί
κι εσύ γλυκά μου γελούσες και μου έλεγες πως είναι η στιγμή

Μη φεύγεις ξανά μακριά μου τα όνειρά μου μη καις
τα λάθη είναι δικά μου σε τίποτα δε μου φταις