Ξύπνημα χαρούμενο τον κήπο μας ποτίζω
και συ απ’ το κρεβάτι σου δε λες να σηκωθείς
σου `φτιαξα και πρωινό μη τάχα σου στερήσω
μια σοκολάτα ρόφημα κι ένα γλυκό φιλί.

Το βράδυ μου ψιθύριζες ότι είσαι ερωτευμένη
πως έχεις αγαπήσει έτσι πρώτη σου φορά
κι εγώ σε πήρα απ’ την αυλή του εξοχικού χαμένη
Δεκαπενταύγουστος και ξέρεις να αγαπάς.

Σαν Ιάσονας του εικοστού αιώνα
στην κάλπη της αγάπης σου έριξα τον ψήφο μου
οι παλιές στιγμές πέσανε σε κυκλώνα
άκυρα ψηφοδέλτια ενίκησαν το μύθο μου.

Το φεγγάρι ζήλευα που έφεγγε τα μαλλιά σου
και οι φιλιφρονήσεις σου με κάναν δυνατό
μια δύναμη παράξενη έδεσε την καρδιά σου
μ’ αόρατα καλώδια που `χαν ηλεκτρισμό.

Οι ψηφοφόροι ήθελαν να `μαι πρωθυπουργός σου
τον κήπο, αμφιθέατρο να μοιάζει με Βουλή
στα έδρανα να κάθεσαι κι εγώ ο διπλανός σου
πρώτη φορά μαγεύτηκα απ’ την πολιτική.

Σαν Ιάσονας του εικοστού αιώνα
στην κάλπη της αγάπης σου έριξα τον ψήφο μου
οι παλιές στιγές πέσανε σε κυκλώνα
άκυρα ψηφοδέλτια ενίκησαν το μύθο μου.