Πόσες φορές μεσ’ το βοριά
και πόσες στο σκοτάδι
νύχτες εγώ ξημέρωνα, αγάπη μου
για το γλυκό σου χάδι.

Κι αν μ’ έδιωχνες ερχόμουνα
για να σε ιδώ λιγάκι
γιατί εγώ είχα καημό, αγάπη μου
είχα τρελό μεράκι.

Ήσουν ο πρώτος έρωτας
μα πίκρες μου `χες δώσει
και την καλή μου την καρδιά, αγάπη μου
βαθιά είχες πληγώσει.