Γύρισε και μ’ αντίκρισε
με μάτια βουρκωμένα
και μου ’πε με σπαστή φωνή
δυο λόγια πληγωμένα.

Μες στ’ όνειρό μου σ’ έπλασα ιδανική μου αγάπη,
μα γρήγορα το όνειρο έγινε στάχτη,
μα τ’ όνειρό μας έγινε στάχτη.

Μες στης ζωής τη διαδρομή
όποιον και να γνωρίσω,
αγάπη τόσο δυνατή
μακριά σου δε θα ζήσω.

Μες στ’ όνειρό μου σ’ έπλασα ιδανική μου αγάπη,
μα γρήγορα το όνειρο έγινε στάχτη,
μα τ’ όνειρό μας έγινε στάχτη.