Ασπρίσανε τα γέ μωρέ τα γένια μου,
ασπρίσαν τα μαλλιά μωρέ μαλλιά μου
μου πέσανε τα δό τα δόντια μου
μα έχω τα μυαλά μωρέ μυαλά μου.

Καλαμάρης καλαμάρης
τ’ όνομά μου είναι γνωστό
από `δώ περνάνε όλοι
που γυρεύουν το σωστό.

Όσα δεν έκανα, έκανα εγώ
ας κάνουνε οι νέ μωρέ οι νέοι
που ψάχνουν να βρουν το καλό
και είναι και γενναί μωρέ γενναίοι.

Καλαμάρης καλαμάρης
τ’ όνομά μου είναι γνωστό
από `δώ περνάνε όλοι
που γυρεύουν το σωστό.

Ο γερο καλαμάρης είπε του Μελένιου
να προσέξει τον μεγάλο ζουλιχτή
και του `δωσε μια δυνατή σιδερόκολλα
για να του κολλήσει τα χέρια.
Ο Μελένιος κάθισε λίγο να σκεφτεί.