Μα τέλος πάντων πες μου το
αν μ’ αγαπάς στ’ αλήθεια
για να αποφύγω να μπλεχτώ
σ’ άλλης αγάπης δίχτυα.

Χωρίσαμε και την καρδιά
μ’ αφήνεις πληγωμένη,
φάρμακα δεν τη γιαίνουνε
εσένα περιμένει.

Η νύχτα είναι μάρτυρας
στους όρκους σου μικρή μου
κι εδα δε θες να τη γροικας
πιο την αθιβολή μου.

Μαχαίρι δε μου βάρηκε
πληγή θωρώ δεν έχω,
κι ιντα χει η γέρμη μου καρδιά
και κλαίει δεν κατέχω