Εγώ νομίζω πως εδώ
σ’ αυτή τη γη τη μαύρη
εκείνο ειν’ ομορφότερο
ό, τι ποθεί καθένας

Ξέρω, δεν είναι δυνατό
το τέλειο στον κόσμο να γίνεται
μα μοναχά το λίγο κυνηγάμε

Κι είναι απλό, πολύ απλό
όλοι να με νοήσουν

Εύκολη, πολύ εύκολη ειν’ η καρδιά του ανθρώπου
και θέλει να `χει στη στιγμή ό,τι ο νους του βάζει

Κι είναι απλό πολύ απλό
όλοι να με νοήσουν

Την Ανακτόρια μου λοιπόν
θυμήθηκα που λείπει
το αγαπημένο βήμα της
πεθύμησα κι ακόμα
τη λάμψη πάλι να `βλεπα
που `χει το πρόσωπό της
παρά τα όπλα των Λυδών
τ’ άρματα και τις μάχες

Ξέρω, δεν είναι δυνατό
το τέλειο στον κόσμο να γίνεται
μα μοναχά, το λίγο κυνηγάμε...

Κι είναι απλό, πολύ απλό
όλοι να με νοήσουν...