Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23

Warning: Cannot modify header information - headers already sent by (output started at /home/stixoi/public_html/sec.php:2) in /home/stixoi/public_html/gr/Lyrics/index.php on line 364
stixoi.info: Λόγια
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130592 Τραγούδια, 269419 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Λόγια - 1999      
 
Στίχοι:  
Αντρέας Τσιαμπόκαλος
Μουσική:  
Νίκος Καρίμαλης


Λέω τα πράγματα με τ’ όνομα τους
βάζω το κόσμο κάτω
εικόνες ακολουθούν το μονοπάτι με τη σειρά τους
υποσχέσεις πολλές, μα τα έργα ήταν όλα λίγα
σε μια παγίδα της ατιμίας
εφιάλτες του χθες, υπάρχουν στιγμές
που η σκέψη προσπαθεί να προσπεράσει τ’ όνειρο
σ’ ένα κόσμο τόσο πονηρό, ζεις και συ και γω
σ’ ένα ταξίδι επιζώ είμαι πρόθυμος να σου πω το μυστικό
αμέσως παράτα τη σκέψη, άσε τη ζωή να σε κλέψει
το μυαλό ν’ αλητέψει και το παρόν να επιστρέψει
στον τόπο του, και αυτό με τον τρόπο του
το σύμπαν να γίνει γροθιά, πέρασαν χρόνια πολλά
που πολέμαγες τον πόνο, μα μαζί με το χρόνο
κερδίζω μόνο, μ’ ένα παράφωνο τόνο
βρίσκω το δρόμο, αποκρούω τις πύρινες λέξεις
βρίσκω το θρόνο όπως και συ, έτσι και γω
προσπαθώ να επιβιώνω
τα λόγια που άκουσα χαραχτήκαν στο χρόνο
μοναχός κινείς, μ’ ένα παράξενο ρόλο στη ζωή
όπως άλλωστε και συ
εδώ έτσι κι αλλιώς μετράνε οι πράξεις
όχι τα λόγια, άκουσα πολλά από πολλούς
μα λίγα είδα, έφυγα μακριά απλά

Τόσα λόγια που μένουν βαθιά
άκουσα πολλά, μα λίγα είδα, μετά την καταιγίδα
προσπάθησα να βρω ένα τρόπο να επιβιώνω,
καλό κακό, βλέπω στο χρόνο.

Τόσα λόγια, τελικά κατάλαβα πως βρέθηκα εκεί
και ας μην το ήθελα,
απ’ τη σιωπή δεν παρασύρθηκα,
όπως θα ‘πρεπε, μα αναστήθηκα,
σύντομα είδα τα πράγματα πιο καθαρά,
και σήκωσα κεφάλι,
πάλι στην ουσία δίνω βάση,
ρίχνω μαύρη πέτρα πίσω
έχω δοκιμάσει όλα τα σάλια,
έτσι νομίζω, το συνηθίζω
το πώς και το γιατί να ψάχνω μες την κάθε λέξη
πάλι αρχίζω, δε δωρίζω, δεν αναγνωρίζω ούτε μένα,
δεν βρίσκω ούτε σένα, μπαίνει το ψέμα
επιδεινώνεται το πρόβλημα,
σπασμένα τα φρένα,
στον κατήφορο δοσμένα,
είμαι σίγουρος πως ήξερες καλύτερα από μένα
το πήρα χαμπάρι, είναι παιχνίδι,
οι καλύτεροι ηθοποιοί στη ζωή
δυστυχώς δεν είναι στο σανίδι
και είναι ήδη, μια συγκάλυψη συναισθημάτων,
πληγωμένου εγωισμού πραγμάτων
μια πηγή απροστάτευτων θαυμάτων,
πάντα ήταν έτσι, ποιος θ’ αντέξει
η πληγή αυτή θα επιλέξει ποιος θα πει την τελευταία λέξη.
Τα λόγια έχουν ευθύνη,
ποιος θα μείνει
στου μυαλού τη δίνη

Τόσα λόγια που μένουν βαθιά
άκουσα πολλά, μα λίγα είδα, μετά την καταιγίδα
προσπάθησα να βρω ένα τρόπο να επιβιώνω,
καλό κακό, βλέπω στο χρόνο




 Στατιστικά στοιχεία 
       Δημοφιλία: -
      Αναγνώσεις: 3413
      Σχόλια: 0
      Αφιερώσεις: 0
 
   

 Δισκογραφία 
 
[1] Τα πιο όμορφα όνειρα...
1999
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Αφιέρωσέ το κάπου
Νέα μετάφραση
Εκτυπώσιμη μορφή
Αποστολή με email
Διόρθωση-Συμπλήρωση
 
   
 
   Flasko @ 22-08-2009


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο