Πέντε η ώρα το πρωί
σαν ρόδι ο ήλιος σκάει
και γύρω του σκορπάει
το φως και τη ζωή.

Πέντε η ώρα το πρωί
και το κλειδί γυρίζει
βαριά η πόρτα τρίζει
κι άιντε για το ψωμί.

Εμείς ψηλώνουμε θαρρείς
της ανθρωπιάς το μπόι
γιατί μας γέννησαν γονείς
απ’ του Θεού το σόι.

Πέντε η ώρα το πρωί
στ’ αντρίκιο τ’ ανηφόρι
κι εγώ για πανωφόρι
αγάπη σου ζητώ.

Πέντε η ώρα το πρωί
κι επάνω σ’ ένα τέλι
την πίκρα και το μέλι
για σένα τραγουδώ.

Εμείς ψηλώνουμε θαρρείς
της ανθρωπιάς το μπόι
γιατί μας γέννησαν γονείς
απ’ του Θεού το σόι.