Χρώματα του Σεπτέμβρη στην ακτή
μυρωδιές από μια άγνωστη ζωή
βιαστικά μοιάζουν να περνούν τα χρόνια
μαύρα πουλιά μου ζητούν ζωή αιώνια

Ίσως και ναααα ... πάρω χώμα, βροχή
να σε χτίσω ξανά ...

Δυο στιγμές ήταν όλα φωτεινά
δυο φορές είχα τα μάτια μου κλειστά
μα το ξέρω είμ’ ένας κύκλος που γυρνά
σα φεγγάρι, σαν κομήτης σε τροχιά

Ίσως και ναααα ... πάρω χώμα, βροχή
να σε χτίσω ξανά ...
Ίσως και ναααα ... για ν’ ανθίσεις στη γη
για ν’ ανοίξεις φτερά ...

Ίσως και ναααα ... πάρω χώμα, βροχή
να σε χτίσω ξανά ...
Ίσως και ναααα ... για ν’ ανθίσεις στη γη
για ν’ ανοίξεις φτερά ...