Σε ξεχνάω
όταν νομίζεις πως δεν έχω πού να πάω
και πως τα ρούχα σου στα χέρια μου κρατάω
Σε ξεχνάω

Σε ξεχνάω
Στις άδειες σκέψεις μου ποτέ δε σε ζητάω
Το «Σ’ αγαπώ» σου στον καθρέφτη μου το σπάω
και το πατάω

Σε ξεχνάω
και κανενός βοήθειας χέρι δε ζητάω
Είχα ένα κάποτε που μ’ άφησε και πάω,
γιατί το κράτησα σφιχτά και το πονάω
Σε ξεχνάω
και στο τηλέφωνο ποτέ δεν απαντάω,
γιατί έχω πάψει με τους φίλους να μιλάω
Να μην τολμήσουν να μου πουν πως σ’ αγαπάω

Σε ξεχνάω
κι εσύ τους λες δεν έχω όρεξη να φάω·
πως τα ‘χω χάσει, στα σεντόνια πως μιλάω
Σε ξεχνάω

Σε ξεχνάω
Είναι ο ύπνος μου βαρύς και ξενυχτάω
Στα όνειρά μου θέλω εγώ να κυβερνάω,
μα δε χωράω

Σε ξεχνάω
και κανενός βοήθειας χέρι δε ζητάω
Είχα ένα κάποτε που μ’ άφησε και πάω,
γιατί το κράτησα σφιχτά και το πονάω
Σε ξεχνάω
και στο τηλέφωνο ποτέ δεν απαντάω,
γιατί έχω πάψει με τους φίλους να μιλάω
Να μην τολμήσουν να μου πουν πως σ’ αγαπάω ×2

...πως σ’ αγαπάω