Θυμάμαι τον κόσμο που φτιάξαμε
θυμάμαι τους όρκους που αλλάξαμε
τους δρόμους που πήραμε μέσα στο κρύο
θυμάμαι και κλαίω μ’ εκείνο τ’ αντίο

Θυμάμαι και κλαίω θυμάμαι και λέω
γιατί έρωτά μου μου φεύγεις για πάντα
θυμάμαι και κλαίω θυμάμαι και λέω
πως μοιάζει η καρδιά μου με άδεια παράγκα.

Θυμάμαι τις νύχτες που ζήσαμε
θυμάμαι τις ώρες που χτίσαμε
μια αγάπη ατέλειωτη τόσο ωραία
μια αγάπη μεγάλη πικρή και μοιραία.