«Για σένα είμαι ακόμα εδώ,
μαθαίνω ν’αντέχω, να θυμάμαι, να ξεχνώ»

Σου ζωγραφίζω όνειρα, αισθήματα και πάθη
Το χρώμα των ονείρων μου, μπλέκεται μες στα μάτια σου
κι αλλάζει όταν αλλάζεις προοπτικές…
Το χρώμα των ονείρων μου κυλάει πάνω στο σώμα σου,
κρύβεται στην ανάσα σου, κάνει κύκλους γύρω από το είναι σου.
Αλλάζει... αλλάζει όψεις, αλλάζει μορφές»

Μη φεύγεις, μην τρέχεις
δε θέλω να απέχεις
τις δύσκολες ώρες
μαζί μου να αντέχεις

Μη φεύγεις, μην τρέχεις
δε θέλω να απέχεις
και στα όνειρά σου
για πάντα να μ’έχεις

Αα…. να ταξίδευα
Αα.... μες στα μάτια σου
δες πόσα χρώματα
δίνω στα βράδια σου

«Για σένα είμαι ακόμα εδώ
μαθαίνω ν’ αντέχω… να θυμάμαι… να ξεχνώ»

Τις μέρες μου τώρα
στις δίνω για δώρα
να ελπίζεις μέχρι
που να φύγει η μπόρα

Τις μέρες μου τώρα
στις δίνω για δώρα
να μη σταματήσει
του έρωτα η ώρα

Αα…. να ταξίδευα
Αα.... μες στα μάτια σου
δες πόσα χρώματα
δίνω στα βράδια σου

«Για σένα είμαι ακόμα εδώ
μαθαίνω ν’αντέχω, να θυμάμαι, να ξεχνώ

Θέλω να σου φωνάξω δυνατά !
Τις πιο μεγάλες μου στιγμές, τις έζησα μαζί σου
Γιατί εσύ,
μονάχα εσύ κατάργησες τη μοναξιά μου...
Έδωσες χρώμα στα όνειρά μου
Έγινες φλόγα που σιγοκαίει μες στα μάτια μου
για να βλέπω πάντοτε τον κόσμο φωτεινό
Μία αφορμή για να σωθώ απ’τα σκοτάδια μου
σ’ένα παρόν θαμπό και σκοτεινό...
Αυτή είναι η αλήθεια μου.
...και υπάρχει μόνο
γιατί τη μοιράστηκα κάποτε... μαζί σου !!

Θέλω να σου φωνάξω δυνατά
Άκου τα λόγια μου !
Είναι φωνές που σκίζουν τη σιωπή σου
Άκου τη σκέψη μου (άκου τη σκέψη μου)
Και την ελάχιστή μου αναπνοή
Άκου τον ήχο μου..
Που σε τυλίγει κι ύστερα αφήνεται
να υπάρχει για να τον ακούς... Εσύ....»