Τον ελέγαν Δημητράκη, όταν ορφανό παιδάκι
μετανάστευσε για την Αμερική,
τώρα Τζιμ τονε φωνάζουν και το χρήμα του θαυμάζουν
που απόκτησε δουλεύοντας εκεί.

Μα ο Τζιμ δε λησμονάει το χωριό,
και τους χτίζει εκκλησία και σχολειό,
και δακρύζει σαν θυμάται τη Μαριώ,
που την άφησε με την καρδιά στα δυο.

Κάποτε τ’ αποφασίζει, στην πατρίδα του γυρίζει
την καημένη τη Μαριώ να παντρευτεί,
μα στον Πειραιά σαν φθάνει, η Μαριώ έχει πεθάνει,
και παθαίνει στο παπόρι συγκοπή.

Μα ο Τζιμ δε λησμονάει το χωριό,
και τους χτίζει εκκλησία και σχολειό,
μα κι εκείνοι τάφο του `φτιαξαν για δυο
να κοιμάται αγκαλιά με τη Μαριώ.