Τίποτα σπουδαίο, τίποτα σοβαρό
μετά την καταιγίδα να ένα μέρος να κρυφτώ.
Στη βρεγμένη άμμο τα όνειρα στεγνά,
λέω να τα φτιάξω κι ας χαλάσουνε ξανά.

Μα είναι όλα οκ, θα πάνε όλα καλά,
τώρα ο ήλιος γύρισε στην απέναντι πλευρά.
Κι είσαι άνθρωπος γιατί ξέρεις να ξεχνάς,
γιατί πιστεύεις κι αμφιβάλλεις,
γιατί χάνεις και νικάς,
γιατί ζεις, γιατί γελάς.
Μου λείπεις...

Τίποτα σπουδαίο, διαμέρισμα ανοιχτό,
βρίσκεις φως, τηλέφωνο και έναν λογαριασμό.
Δε θέλω την αγάπη σου για να ακροβατώ.
Θέλω μόνο τον λόγο σου από κάπου να πιαστώ.

Μα είναι όλα οκ, θα πάνε όλα καλά
τώρα ο ήλιος γύρισε στην απέναντι πλευρά
Κι είσαι άνθρωπος γιατί χάνεις και νικάς
γιατί γέρνεις το κεφάλι
και σ’ έναν ώμο ακουμπάς
γιατί ζεις, γιατί γελάς
Μου λείπεις...