Έχει ο έρωτας τερτίπια,
αγωνίες και ξενύχτια
και χαρές και μοναξιά.
Μα εσύ δεν έχεις άκρη,
μια χαρά και δέκα δάκρυ,
πού θα πάει τελικά;

Ούτε κρύο, ούτε ζέστη
δε σε βρίσκω πουθενά.
Σ’ αγαπώ, Χριστός Ανέστη
λες και τα Χριστούγεννα.

Πάλι μόνος μου τα ίδια
κι είμαι σαν δεκάρα τρύπια
που την είχανε παλιά.
Κι αν τη βρίσκαμε στο χώμα
δεν τη μάζευαν ακόμα
ούτε αδέσποτα σκυλιά.

Έχει ο έρωτας τερτίπια,
παραμύθι και αλήθεια
και χιλιάδες μυστικά.
Μα εσένα δε σε πιάνω,
μια σε βρίσκω, μια σε χάνω,
πιο καλή η μοναξιά.

Ούτε κρύο, ούτε ζέστη
δε σε βρίσκω πουθενά.
Σ’ αγαπώ, Χριστός Ανέστη
λες και τα Χριστούγεννα.

Πάλι μόνος μου τα ίδια
κι είμαι σαν δεκάρα τρύπια
που την είχανε παλιά.
Κι αν τη βρίσκαμε στο χώμα
δεν τη μάζευαν ακόμα
ούτε αδέσποτα σκυλιά.