Στέκομαι ακόμα αδελφέ μου ενώ ο χρόνος μας τελειώνει
Ποιος πεθαίνει και ποιος επιβιώνει
Απόψε οι δυο μας στα μικρόφωνα μόνοι
Ενώ κάποιος την ψυχή του πληρώνει
Κάνοντας ιεροτελεστίες οικίες
Πιστεύοντας σε λατρείες του υποκόσμου
Όμως δε πρόκειται να χάσω το φως μου
Μπήκες στη ζωνη μου, στην πόλη μου
Τη νύχτα που υψώνω τη σημαία μου μόνος
Οδηγός μου ο δρόμος και είναι μεγάλος ο στόλος
Σε μια μάχη με οπλισμό το λυρικό μου καταπέλτη
Εφοδιασμό το μουσικό μου εφευρέτη
Είναι όπως το ακούει και βλέπει
Ταραξία πες τους πως πάντα θα υπάρχει η αιτία
Μια ζωή στα θρανία, αρκετά για να μαθαίνεις
Μη σου γίνει καν ασχολία
Δε θα καταφέρεις
Και αν σου δοθεί μια ευκαιρία
Θα είσαι άλλη μια δυσοσμία μέσα στο χώρο
Αιώνιο το πρόβλημα και έρχονται μπροστά μας
Ίσως φταίει αυτό που εμπορεύονται και αναζητούν το άκουσμα μας
Άλλοι θεωρούνται σωστοί μα στη ουσία είναι αυτοί που θελουν να ανάψουν τη φωτιά μας
Guest star στη γειτονιά μας
Ολό αυτό που φαίνετε μπροστά μας
Όλο δωροδοκίες, όλο οι μάζες στους με ίδιες ασχολίες
Καλυμμένοι σε μια πλαστική ατμόσφαιρα δίχως ευθείες
Η ζωή μας σε ταινίες
Ενώ κυλαει ο χρόνος νιώθω κάποιες δυσφορίες
Βλέπω νέο ορίζοντα και όμως ποτίζετε με αειδίες
Καιρός για να βρω αυτόν που θα μου λύσει τις απορίες
Άσκοπες θυσίες δε σκοπεύω
Άγνωστες γνωστές χορωδίες όπως πάντα μα και πάντα ερμηνεύω

Αρκετά για να μαθαίνεις απλά το αισθάνομαι το νιώθω και το ζω δε με καταλαβαίνεις;
Αρκετά για να μαθαίνεις ότι δίνεις πίσω τόσο τόσο παίρνεις αρκετά για να σωπαίνεις

Στα χρόνια τα δικά μας κάποιοι θέλουν να ελέγχουν τα μυαλά μας
2001 μνηστήρες φίλε για να σκοτώσουν τα όνειρα μας
Λοιπόν είμαστε εμείς και η γενιά μας
Μόνο φίκος τα μικρόφωνα μας
Εκπροσωπώντας την πλευρά μας
Και αν όλοι σας δεν καταλαβαίνετε τα λεγόμενα μας
Ας τα εξετάσει ψυχολόγος γιατί δεν βρίσκω λύση μόνος
Και είμαι μόνος και αντίπαλος ο χρόνος
Πόνος για αυτή την υποκριτική παιδεία
Πόνος γιατί μας ωθούνε όλους στην τελική ευθεία
Πόνος και άντε να δούμε που θα φτάσει αυτή η ιστορία
γι’ άλλη μια χρονιά έχε τα μάτια σου ανοιχτα
Χτύπα χωρίς αναστολές ειδικά
Στην τελευταία ματιά
Φίλε ξέχνα το χθες
Αυτά που λες σκέφτομαι κάποιες βραδιές
που αράζω μόνος
Με καυτές σκέψεις αλλόκοτες και ανάποδες για δες
Πως ο ήρωας σου έγινε ο πρωινός καφές
Και ο αδελφός σου χαφιές για δες
Πόσοι εθελοντές
Για να σου παίξουν την πουστιά
Ειδικά όταν μιλάμε για λεφτά
Τότε απάντα πάντα διπλωματικά
Κράτα καβάτζα πάντα
Πολλά κοράκια θα κοιτάξουν να σε φάνε τελικά
Ποιος είμαι εγώ τελικά πίσω από αυτά τα γυαλιά
Που μου φόρεσαν κάποιοι για να νιώθουν και να νιώθω καλά και καλά
Ποια είναι τελικά αυτή η πραγματικότητα
Δίχως ταυτότητα βρίσκομαι από τα 17
Και βαδίζω στα τυφλά
Τυφλοί πολιτικοί κρυφά κρυφά κραταν τα σκήπτρα
Θέλουν το μυαλό μου υπολογιστή και τα χέρια μου πλήκτρα
Κλέψανε τη σκέψη μας και τώρα μας ζητάνε λύτρα
Χρήματα που αλλάζουν χέρια τα κάνουν βρωμικα
Φίλε συγγνώμη αν δε με κατάλαβες μιλώ το δρόμου το κώδικα
Μόνος δρόμος πιστός θαμόνας
Το στιλ μας κανόνας
Και το μικρόφωνο για mcs
Επί σκηνής ζωής αγώνας

Αρκετά για να μαθαίνεις απλά το αισθάνομαι το νιώθω και το ζω δε με καταλαβαίνεις;
Αρκετά για να μαθαίνεις ότι δίνεις πίσω τόσο τόσο παίρνεις αρκετά για να σωπαίνεις