Το φεγγάρι είν’ απόψε ματωμένο
και η νύχτα έχει κλέψει το μισό,
έχεις φύγει μα εγώ σε περιμένω
τρελαμένος σ’ αγαπώ και σε μισώ,
έχεις φύγει μα εγώ σε περιμένω
τρελαμένος σ’ αγαπώ και σε μισώ.

Τα σκυλιά της γειτονιάς με κοροϊδεύουν,
το ψυγείο με δουλεύει ρελαντί,
τα τσιγάρα να τελειώσουνε κοντεύουν
και η καρδιά μου ντολμαδάκι γιαλαντζί,
τα τσιγάρα να τελειώσουνε κοντεύουν
και η καρδιά μου ντολμαδάκι γιαλαντζί.

Εγώ ο αρχηγός, ο αίλουρος της πιάτσας,
πώς πιάστηκα χαζός, πως πιάστηκα μουλιάπας.

Τα μυαλά μου τα `χα μέσα στο κεφάλι,
η ψυχή μου ταξιδιάρικο πουλί,
η καρδιά μου ανοξείδωτο ατσάλι,
και η ματιά μου αλεξίσφαιρο γυαλί,
η καρδιά μου ανοξείδωτο ατσάλι,
και η ματιά μου αλεξίσφαιρο γυαλί.

Τώρα κλαίω μοναχός μου κάθε βράδυ
γιατί μου `ταξες αγάπη αληθινή,
η ζωή μου έχει πιαστεί σε παραγάδι
και η μαγκιά μου έχει κάτσει στο σκαμνί,
η ζωή μου έχει πιαστεί σε παραγάδι
και η μαγκιά μου έχει κάτσει στο σκαμνί.

Εγώ ο αρχηγός, ο αίλουρος της πιάτσας,
πώς πιάστηκα χαζός, πώς πιάστηκα μουλιάπας.